آنـــکـــه دســـتـــش را مـــحـــکـــمـ گرفـــتـــه ای...

دیـــروز عـــــاشــــق من بـــود

دســــتانـــتـ  را خــــسته نـــکــنـ ...

مــحــکـــمـ یـا آرامـ

روزگاری جاده ای بودم

جاده ای غرق تردد

جاده ای کز رفت و آمد لحظه ای خالی نمیشد

من که بسیاری غریبان را به آبادی رساندم

عاقبت خود ماندم و ویرانه تنهاییم

حرفهایی که روی دل میمانند
از زخم ها بد تر هستند.
شاید بتوان زخم ها را مرهم گذاشت
اما حرفها ویرانگر هستند.
گاهی اوقات باید باشی
اما نباشی
گاهی اوقات نمیروی
اما بودنت بدتر از نرفتن است.
گاهی اوقات باید دلت را خالی کنی
انچه که تو را ویران میکند به زبان بیاوری
گاهی اوقات باید بشکنی آن چیزی را که تو را شکسته
تا ارام بگیری.